Korzystając z możliwości jakie daje nam praca w Klubie Senior+ w Międzyzdrojach zorganizowaliśmy konkurs literacki, wykorzystując materiały aktywizacyjne z serii Super Senior.
Nasz terapeuta zainicjował konkurs poetycki. W tym celu zainspirował seniorów ciekawym materiałem graficznym z publikacji Zabawy literackie dla seniorów. Karty pracy. Uczestnicy Klubu bez większego namysłu chętnie wzięli się do twórczej pracy.
Rozstrzygnięcie konkursu odbyło się na łamach Międzynarodowego Domu Kultury w Międzyzdrojach podczas festiwalu Twórczości Aktora Niepełnosprawnego zorganizowanego przez PSONI koło w Wolinie. A oto wspaniała twórczość, którą stworzyli podopieczni Klubu Senior+ w Międzyzdrojach.
Opowiadanie Zdzisława Włodarka, Klub Senior+ Międzyzdroje
Moją inspiracją związaną z fotografią jest fakt przypominający wspomnienia. Są to czasy minione, jednak w pamięci wciąż żywe.
Otóż w niedzielę majową, niestety ubiegłego już wieku wybrałem się na „rowerowy spacer” ulicami miasta. Następnie alejami parkowymi, gdzie dojechałem do tutejszego jeziora znajdującego się w centrum pięknego parku. Tutaj odbywa się kontakt człowieka z ptactwem wodnym poprzez ich dokarmianie. Wówczas „przybyszami” została rodzina łabędzi, majestatycznie wpływając i ozdabiając niniejsze miejsce.
No cóż, wszystko ma swój początek oraz koniec. Pożegnaliśmy się, ruszyłem dalej. Po przejechaniu kilku alejek nastąpił niespodziewany postój. Tym razem konsumentami były wiewiórki. Najwidoczniej dobrze znały osobę, od której brały pokarm, nie uciekając, spokojnie zaspakajały swoje potrzeby żołądkowe.
Powróciłem do domu, rozpamiętując ten dzień pełen wrażeń. Minął tydzień. Ponownie udałem się w to miejsce.
Nie było łabędziej rodziny, wiewiórek i osoby karmiącej. Tylko szara codzienność. Pozostały wspomnienia zgodne z treścią pieśni Skaldów – „szanujcie wspomnienia, smakujcie ich treść, bo warto coś mieć na jesieni życia”.
Wówczas była to tylko piosenka, że w dniu dzisiejszym „wspomnienia są zawsze bez wad”.
Opowiadanie Zenona Komorowicza, Klub Senior+ Międzyzdroje
W mieście znalazłem się przypadkowo. Zacząłem zwiedzać uliczki ze starymi domami oraz licznymi zabytkami. Spotkałem się z mieszkańcami, opowiadali mi o różnych przeżyciach.
Spacerowałem też wieczorami, gdzie urok był piękniejszy. Ulice były oświetlone starymi lampami gazowymi. Tak spędzałem czas, aż pewnego wieczoru zobaczyłem tuman gęstej pary wydostającej się spod jezdni. Prawdopodobnie została uszkodzona rura od ogrzewania mieszkań.
Tuman pary był tak potężny, że nic nie było widać. Ludzie przyglądali się i robili zdjęcia. Jeden z przechodniów zobaczył obok otworu z wydostającej się pary pieska. Pies był wystraszony i poparzony. Nie mógł się wydostać.
Mężczyzna podszedł, owinął zwierzę szalem, przytulił do siebie. Nerwowo rozglądał się dookoła, poszukując właściciela. Jednak nikt nie zgłosił się po psa. Ktoś próbował powiadomić służby miejskie, aby zapobiec ulatniania się pary. Była to sobota i nikt nie odbierał.
Po powrocie do domu nie mogłem sobie uzmysłowić, jak mogło dojść do takiego zdarzenia. Nikt oprócz tego pana nie zareagował, nie podszedł.
Upłynął rok od tego zdarzenia. Znowu przyjechałem do tego miasta. Spotkałem tego mężczyznę z psem na spacerze. W trakcie rozmowy dowiedziałem się, że pies jest bardzo wierny i nigdy się nie rozstają.
Mam do siebie pretensję, że stałem obojętny z boku i nie zareagowałem. Przecież mam w sobie tyle wrażliwości i człowieczeństwa. A ludzie? Ludzie podporządkowani są technice: telefony, smartfony są dla nich wszystkim.
Przemyślenia Teresy Jasiulewicz, Klub Senior+ w Międzyzdrojach
Najważniejsze żyć w zgodzie z samym sobą. Nie wszystko musimy mieć, chcieć, wiedzieć. Żyj, aby każdy dzień był wyjątkowy. Wypełniaj każdą chwilę, żeby wspominać z radością. Znajdź czas na małą czarną z przyjaciółmi przy świecach.
Próbuj żyć w swój własny sposób, najlepiej jak umiesz, zgodnie z naturą. Nikt nie jest doskonały. Małe radości składają się na nasze szczęście. Należy cieszyć się z tego co dostajemy od życia.
Materiał przesłała Ewa Tomala
Kierownik Klubu Senior + Międzyzdroje
Gratuluję seniorom i życzę dalszej weny twórczej!
Zachęcam Cię do dzielenia się pracami swoich podopiecznych, by pokazać światu bogactwo ich wyobraźni i talentu. Pamiętaj, że każdy tekst stanowi cenny wkład w naszą wspólnotę i ma moc inspirowania innych!
Napisz na super.senior@op.pl
